donderdag 5 augustus 2010

Het Lelijke Woordje

Mijn zoon gebruikt wel eens ondoordacht (en meestal ook ongemeend) "lelijke woorden".

Gisteren was Stiefzoon tegen mijn man komen zeggen dat Zoon een lelijk woord gezegd had toen ze op de WII speelden.
Toen ik tevoorschijn kwam zei Man dus tegen mijn zoon "vertel nu maar aan mama welk lelijk woord je gezegd hebt".
Mijn zoon begon hysterisch te huilen en ging eerst lopen,van schaamte.
Man fluisterde stil het woord in mijn oor (fucker).

Dus toen mijn zoon terug kwam moest ik hem echt overtuigen dat hij een nog grotere straf zou krijgen als hij het woord niét zei tegen mij dan wanneer hij het wél zei....Hij vond het verschrikkelijk om het nog eens te moeten uitspreken.

Toen vroeg ik waaróm hij dat woord dan had gezegd?
Met horten en stoten kwam het eruit "mene WII deed weer ambetant".

Man schoot inwendig in de lach en toen ik zijn gezicht zag (rood aangelopen van de ingehouden lach en met tranen in zijn ogen) hield ik het ook niet meer natuurlijk.
Ik begon ook te schokken en de tranen liepen over mijn wangen.
Zoon stond verbouwereerd en verward te kijken ,ik moést natuurlijk wel reageren.
Met moeite en met betraand gezicht zei ik dan maar: "ik ben héél teleurgesteld en héél verdrietig dat jij zoiets gezegd hebt".
Zoon knikte berouwvol en zei: "ja,ik weet het,ik ga da nooit meer doen" en ging met gebogen hoofd weer weg.

Man en ik kregen de slappe lach....deugd dat dat deed !

vrijdag 25 juni 2010

Me&you,you&me , just us ...together forever

Mijn stiefdochter van 12 gaat naar een dietiste en om haar extra te motiveren had ik haar beloofd om naar S&TC 2 te gaan kijken in de cinema met haar als ze weer afgevallen was.
Het werkte,ze ging er keihard voor want naar de film gaan doen wij zelden (met ons 6 is dat echt te duur)en een "girl's night out" was nu net wat ze nodig had na de toetsen op school.

't Was een leuke film,mooie verhaallijn en het einde vond ik heel pakkend....(nee,niet de scène met Samanta en haar "lover-for-the-night" ,maar die van Carrie en James)
Toevallig had ik die namiddag tijdens het strijken naar 'PS I love you' gekeken over een vrouw die haar man aan een tumor verliest.

Twee keer op een dag met de realiteit geconfronteerd worden en echt beseffen hoe graag ik mijn ventje zie,dat kon niet zonder gevolgen blijven.

Toen ik hem bij thuiskomst na de cinema slapend op de zetel trof ,fluisterde ik in zijn oor "moest ge ooit toch van gedacht veranderen krijgde ne ja".
Ik kreeg een gelukzalige glimlach terug :-)

vrijdag 18 juni 2010

en toen .....

Toen was het al wel veel te lang geleden dat ik nog geblogd had.
Ik steek alle schuld op Facebook. Veel te interessant allemaal,ik ga er helemaal in op.
Fotokes,dagelijkse beslommeringen erop zetten,vriendjes maken enz enz.
Even dacht ik nog om daar ook verder te gaan met bloggen,maar da's nie tzelfde.
Dus bij deze eentje die ik bij wijze van probeersel op facebook gezet had:


Deze nacht droomde ik dat ik in een tot de nok gevuld Sportpaleis stond te zingen.
Ik zong als gast bij een concert van Clouseau en bracht een engelstalig nummer ,waarvan ik me smorgens alleen nog de woorden "you are the one" kon herinneren en dat het een nummer was van Clouseau.
Ik zong uit volle borst de ziel uit mijn lijf ,'ik smeet mij' zoals ik al vaak hoorde op tv bij Idool en X-factor enzo....die moeten zich allemaal 'smijten' en dat deed ik dus.
Alle concertgangers gingen uit hun dak,iedereen was laaiend enthousiast.

Mijn lief bij het ontwaken iets minder....hij vroeg wat ik snachts toch aan het keeuwen was.
Dus ik doe mijn hele verhaal en voegde eraan toe dat het dus wel voor hém was dat ik zo zong.
Hij was niet echt onder de indruk.

Tijdens het werken een paar uur later hoor ik op de radio "you are the reason...(you are the one)...." van Koen Wauters en Sarah en ik begon mee te zingen.
Pas toen had ik door dat het dus dàt liedje was dat ik gezongen had snachts. Ik ben inderdaad echt gek op dat nummer ,ik had dus een goede keuze gemaakt voor het concert !

Net zat mijn dochter een dvd te kijken van Disney en toen Belle (die van het beest) begon te zingen begon ze opeens mee te kwelen. Een beter woord kan ik niet verzinnen,eerlijk waar.
De appel valt dus niet ver van de boom.

vrijdag 17 juli 2009

test

Enkele maanden geleden was zoon jarig en was er een groot stuk biscuit over.
Naar het schijnt kan je dat perfect invriezen en ontdooien ,dus zo gezegd zo gedaan.
Echter,ik had toen alleen een veeeeel te grote doos voorhanden aan dewelke ik mij nu al maanden erger als ik in de diepvries iets wil nemen of wegsteken.
Vandaag heb ik de knoop doorgehakt en de doos eruit genomen.
Inmiddels is de taart ontdooid (op wat stukjes fruit na)en heb ik een flink stuk gegeten.
De smaak was niet he-le-maal wat het maanden geleden was ,maar ik kon niet meteen beslissen of ze slecht is of niet.
Dus heb ik het hele stuk gewoon opgegeten.....

Spannend ....word ik ziek of niet?

Shoemania

Onlangs werd ik weer een jaartje ouder...tja wat doe je eraan,er het beste van maken zeker?
Van mijn liefste schat kreeg ik twee outfits kado.
Maar ik vond dat het-gezien mijn leeftijd- wel es tijd werd voor échte hakschoenen om eronder te dragen.
Wat doe je dan met twee verschillende outfits?
Twee paar schoenen kopen !

Bedankt lief om mij het beste excuus te geven dat er is om twee paar schoenen in één keer te kopen :-D

donderdag 11 juni 2009

good girl gone bad

Ik betrap mezelf erop dat ik de laatste tijd wel erg vaak tegen mijn dochter zeg "da mag nie hè,da's nie flink".

Zoals vanmorgen twee keer,eerst omdat bleek dat ze een stuk speelgoed uit de speelhoek van de klas meegebracht had en daarna omdat ze opbiechtte dat ze gisteren gelogen had tegen stiefpapa toen die vroeg of ze zich gewassen had.

Ik zag haar net al denken (na mijn herhaaldelijke "da's nie flink") :"ik vind er niks aan ,aan dat flink zijn.Niet-flink zijn levert tenminste nog een speelgsm op".

Hoe ging het ook weer?
"Brave meisjes komen in de hemel,stoute meisjes overal".

woensdag 6 mei 2009

Vriendin/vriendin

Het moet gezegd -al komt het van mezelf- ik ben toch wel een héél vredelievend persoon.

Via mijn kindjes vernam ik dat mijn beste vriendin met hen en de papa een heel weekend had doorgebracht.
Er gingen allerhande lampen aan en alarmbellen af in mijn hoofd.
Toen ze na dat weekend ook nog foto's van de kinderen mailde met de mededeling dat gebleken was dat zij en Ex veel gemeen hebben,wist ik al wel hoe laat het was.
Ik vroeg haar op de man af of ze dan een relatie hadden en het antwoord was ja.
De lampen doofden en de alarmbellen bleven stil.

Die dag slingerde ik de hele tijd tussen een "joepie!"gevoel en een "Eih,jakkes!"gevoel.
Uiteindelijk overwon het eerste en heb ik haar meteen gesmst om samen iets te gaan doen.
Want bovenal blijft ze toch mijn vriendin.

Zeg nu zelf,da's toch schoon van mij hè,niet?